Przystanek 14. Rynek Starego Miasta
Rynek został wytyczony po nadaniu Lublinowi praw miejskich w 1317 roku. Cztery pierzeje z uliczkami wylotowymi w narożnikach zabudowano gotyckimi kamieniczkami, które po pożarze w 1575, otrzymały szatę renesansową z charakterystycznymi attykami grzebieniowymi. Do najcenniejszych obiektów zalicza się kamienicę Klonowica (nr 2) ze sgraffitowymi medalionami poetów polskich na fasadzie, kamienicę Chociszewską (nr 6) połączoną w czasie renesansowej przebudowy z dwóch kamienic gotyckich i zwieńczonych zrekonstruowaną attyką grzebieniową, kamienicę Lubomelskich (nr 8), z zachowanym fragmentem portalu i herbem Zadora z 1540 oraz malowidłami w piwnicy i na parterze, kamienicę Konopniców (nr 12), z manierystycznymi kamiennymi oprawami okien.
W centrum rynku znajduje się gmach dawnego ratusza, zamienionego w 1578 na siedzibę Trybunału Koronnego. W latach 2. połowy XVIII wieku renesansowa bryła została przebudowana z typowo renesansowej na klasycystyczną, według projektu królewskiego architekta Dominika Merliniego.
