Przystanek 12. Kościół i Klasztor Pomisjonarski (Metropolitalne Seminarium Duchowne)
Założenie zostało wzniesione jako seminarium dla przyszłych duchownych i misjonarzy w 1. połowie XVIII wieku z fundacji Anny Zbąskiej, która podarowała im dawny dwór Suchorabskich, włączony później w kompleks. Na jego elewacjach zachował się oryginalny płaskorzeźbiony fryz z XVII wieku wypełniony medalionami z portretami królów i książąt polskich oraz symbolami alegorycznymi odnoszącymi się do tych postaci.
Kościół założony na planie krzyża greckiego wpisanego w kwadrat z kopułą na skrzyżowaniu ramion jest przykładem architektury barokowej. Pod koniec XIX wieku na tyłach prezbiterium dobudowano neogotycką kaplicę, a na początku XX wieku – nowy gmach seminarium według projektu Władysława Siennickiego.
Całe założenie otacza neogotycki mur, wzniesiony przy okazji trasowania nowego traktu zamojskiego na początku XX wieku.
