Przystanek 10. Zespół Synagogalny (nieistniejący)

           Przy ul. Tysiąclecia, u stóp zamku poniżej fragmentów murów baszty żydowskiej znajduje się płyta z inskrypcją oraz metalową płaskorzeźbą upamiętniającą istnienie w tym miejscu kompleksu synagogalnego. Ta największa budowla żydowska została wzniesiona około 1567 na mocy pozwolenia wydanego przez króla Zygmunta Augusta. W jednym obiekcie mogącym jednocześnie pomieścić około trzech tysięcy wiernych funkcjonowały w kilku salach trzy świątynie: synagoga Maharszala zwana Wielką, synagoga Maharama oraz mała bożnica Szywe Kryjem. Działała tu także pierwsza lubelska jesziwa, założona przez rabina Salomona Lurię. Po wybuchu II wojny światowej Niemcy zamienili obiekt na przytułek dla wysiedleńców i uchodźców, a w czasie likwidacji getta żydowskiego w 1942 na punkt zborny dla osób kierowanych do obozów zagłady. Po zakończeniu akcji likwidacyjnej synagogę, podobnie jak całą dzielnicę żydowską na Podzamczu, zniszczono.