Grodzka Nr 2

Kamienica narożna, przytyka do niej Brama Rybna

           Zbudowana w 1. połowie XV wieku, rozbudowana w 1448 roku podczas budowy Bramy Rybnej. W 1524 roku należała do Katarzyny Buczkowej. Przebudowano ją po pożarze miasta, w latach 1575-1596. W 1574 roku należała do mieszczanina lubelskiego Kiełbaszczyńskiego, a w 1680 roku do Gryzonów. W 1. połowie XVII wieku, w trakcie kolejnej przebudowy, uzyskała renesansową attykę. W tym czasie nosiła nazwę Krzeszowska, od właściciela - rajcy lubelskiego Krzysztofa Krzesza (Knesza). Zmieniając właścicieli, zmieniała również swą nazwę na: Hermsonowską, Dachnowską, Gruszeckich.

           Pod koniec XIX wieku należała do Dawida Goldcwajga, przed II wojną światową właścicielami byli Fogelgarn i Loterszpiglowie, mieścił się tu sklep spożywczy, zakłady fryzjerski i szewski oraz biuro pisania podań. W latach 1780-1789 w kamienicy urządzano reduty i bale maskowe. Dom, spalony w 1803 roku, został odbudowany w latach 1861-1863. Podczas odbudowy rozebrano attykę. W takim stanie kamienica przetrwała do 1954 roku, kiedy została zrekonstruowana według projektu architekta Jana Ogórkiewicza, a ostatnie piętro przestylizowano na fryz dawnej attyki.

           Nad oknami parteru znajduje się napis majuskułą: (TV ES DO) MINVS MEVS, ADIVTOR MEVS PROTECTOR MEVS

źródła:

Henryk Gawarecki, Czesław Gawdzik, Ulicami Lublina, Lublin

Irena Kowalczyk, Zwiedzamy Lublin przewodnik, Lublin 2011

http://teatrnn.pl/leksykon/artykuly/grodzka-2-w-lublinie/, wydanie z 25.09.2020