Janina Porazińska

(1888-1971)

poetka, prozaiczka, autorka książek i utworów scenicznych dla dzieci i młodzieży, tłumaczka 

           Urodziła się w Lublinie. Mając dwanaście lat wyjechała do Warszawy, do szkoły średniej, na tzw. pensję. Następnie studiowała na Wydziale Przyrodniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Po ukończeniu studiów zamieszkała na stałe w Warszawie (na Żoliborzu).

           Jej twórczość pisarska obejmuje ponad pięćdziesiąt książek dla dzieci i młodzieży. Debiutowała na łamach „Wędrowca” w 1903 roku. Współpracowała z redakcjami pism dziecięcych takich jak: „Przyjaciel Dzieci”, „Promyk”, „Promyczek”. Była współzałożycielką pisma „Płomyk”. Współpracowała z Józefem Czechowiczem.

           Najbardziej znane utwory pisarki to: „Kichuś majstra Lepigliny” (opowieść fantastyczna); „Maciuś Skowronek” (opowiadanie); „W Wojtusiowej izbie” (zbiór wierszy); „Boża ścieżka królowej Kingi” (legenda); „Czarodziejska księga” (bajki); „Za górami, za lasami” (baśnie); „Szewczyk Dratewka”, „Kto mi dał skrzydła”.

           W 1966 roku została odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, a w 1969 roku została Kawalerem Orderu Uśmiechu.

           Janina Porazińska zmarła 3 listopada 1971 roku w Warszawie, pochowana została na Cmentarzu Powązkowskim.

                                                                        opracowała Irena Kowalczyk