Kazimierz Wielki
(1310 Kowal – 1370 Kraków)
król polski
rodzina
syn króla Władysława Łokietka i księżnej Jadwigi wielkopolskiej
biogram
Kazimierz Wielki docenił znaczenie Lublina jako ważnego ośrodka gospodarczego i władzy administracyjnej, doprowadził do wzmocnienia jego rangi wojskowej przez budowę murów miejskich. Lublin otoczono murami obronnymi, w możliwie największym stopniu wykorzystując naturalne warunki obronności Wzgórza Staromiejskiego.
Powstały wówczas istniejące do dziś bramy Krakowska i Grodzka, doprowadził do budowy murowanego zamku, gdzie ufundował kaplicę ozdobioną później freskami rusko – bizantyjskimi przez Władysława Jagiełłę, wsparł również rozwój istniejącego już klasztoru oo. Dominikanów.
Doprowadził do przekształcenia Kazimierza w miasto królewskie, wybudował port rzeczny, zamek i ufundował kościół parafialny.
Nadał wieś Dziesiąte, zamieszkiwaną przez sokolników królewskich, na uposażenie archidiakonatu lubelskiego.
kalendarium
1336 – pozwolił Żydom osiedlać się na przedmieściu Piaski
1358 – dał Lublinowi pozwolenie na założenie młynów pod zamkiem i pod miastem na Stawie Królewskim
1341 – stoczył walkę z Tatarami na prawym brzegu Bystrzycy (stąd nazwa Tatary)
1342 I 25 – potwierdził przywilejem podleganie mieszczan w sprawach sądowych jurysdykcji wójtowskiej
1342 – dokonał ponownej fundacji czy też odnowienia klasztoru oo. Dominikanów
1349 – na wniosek właściciela wsi Bełżce, Rafała z Tarnowa herbu Leliwa, przeniósł ją z prawa polskiego na niemieckie
1369 – nadał wieś Czechów Stogniewowi, wraz z przywilejem na budowę i eksploatację młyna
