Bazylianówka

tereny położone między cmentarzem przy ul. Unickiej i al. Spółdzielczości Pracy, między ul. Budrysów a Wiejską

           Była jedną z najstarszych jurydyk lubelskich, wymienianą w lustracjach miasta w 1564 i 1608 roku. Założona została pod koniec XVI wieku przez unicki zakon bazylianów, który od 1588 roku przejął pod swoją administrację drewnianą jeszcze cerkiew pw. Przemienienia Pańskiego przy ulicy Ruskiej. Po jej pożarze bazylianie otrzymali nową, murowaną świątynię, klasztor i parafię z fundacji króla Zygmunta III Wazy. Świątynia ta należała do zgromadzenia w latach 1695-1863. Bazylianie lubelscy otrzymali grunty położone na północ od ulicy Unickiej, które od nazwy zakonu przyjęły istniejącą do dzisiaj nazwę. W latach 70. XIX wieku władze carskie, w ramach walki z unitami, zlikwidowały zgromadzenie bazylianów oraz odebrały należące do nich posiadłości.
W 1865 roku tereny dawnej jurydyki zostały włączone w granice miasta.

           Na terenie dzielnicy znajduje się klasztor Zgromadzenia Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej oraz klasztor Zgromadzenia Sióstr Karmelitanek od Dzieciątka Jezus, mieszczący się wdworku ufundowanym przez Wiktorię Michelisową. Na początku XX wieku założono tu cmentarz mariawicki zaś w 1932 roku cmentarz rzymskokatolicki przy ulicy Unickiej. Wybudowano też kościół pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia NMP, będący pod opieką oo. Marianów, szkołę średnią i podstawową, dzielnicę domków jednorodzinnych i osiedle bloków wielorodzinnych.